IV edycja
IV edycja Festiwalu Dialogu Czterech Kultur, trwająca od 26 sierpnia do 4 września 2005 roku, pomyślana została pod znakiem kultury niemieckiej. Miało to związek z obchodzonym w Łodzi Rokiem Krajów Niemieckojęzycznych. Niemiecki teatr reprezentowały podczas festiwalu dwie grupy: Rimini Protokoll i Gob Squad. Rimini Protocoll, związany z berlińskim teatrem Hebbel am Ufer przyjechał do Łodzi ze spektaklem „Deadline” o biznesie wokół śmierci. Przedstawienie balansujące między dokumentem a fikcją w przejmujący sposób dotykało kwestii związanych z ceremoniami pogrzebowymi i ze śmiercią traktowaną jako sposób zarabiania pieniędzy, co w kontekście łódzkim znalazło bezpośrednie odniesienie do głośnej afery „łowców skór”. Gob Squad, niemiecko-brytyjski zespół, który specjalizuje się w artystycznej interwencji w społeczną przestrzeń, pokazał w Łodzi spektakl „Super Night Shot”.
W nurcie niemieckim pokazano również prace Leni Riefenstahl, kojarzonej przede wszystkim z propagandowymi filmami hitlerowskich Niemiec. Zorganizowano wystawę jej zdjęć, pokazy filmów, a także dyskusję „Czy i co można wybaczyć Leni?”. Atrakcją festiwalu była także wystawa „Argumenta” Gerharda Jürgena Bluma- Kwiatkowskiego, prezentująca część jego kolekcji sztuki nowoczesnej, m.in. prace Romana Opałki, Zbigniewa Dłubaka, Henryka Stażewskiego, Józefa Robakowskiego i Victora Vasarely'ego.
W programie IV edycji festiwalu znalazło się wiele interesujących propozycji dla melomanów. Odbyły się liczne koncerty: Gidona Kremera, światowej sławy łotewskiego skrzypka, "Kanon Pokajanen" Arvo Pärta w wykonaniu Chóru Kameralnego Filharmonii Estońskiej, "Requiem dla Larisy" Valentina Silvestrova w wykonaniu Orkiestry AUKSO oraz "Va pensiero" w wykonaniu Chóru Teatru Wielkiego pod dyrekcją Marka Jaszczaka i Orkiestry Symfonicznej Teatru Wielkiego pod dyrekcją Tadeusza Kozłowskiego. Dla jazzmanów zagrał kwartet Tomasza Stańki i zaśpiewała Ewa Bem. Koncerty Tomasza Stańki, Valentina Silverstova i Arvo Pärta złożyły się na prezentację dokonań słynnej monachijskiej wytwórni ECM, której domeną są jazz i muzyka współczesna.
Większość festiwalowych imprez odbywała się w przestrzeni miasta: tradycyjnie już w pasażu Schillera i na Starym Rynku, również w Galerii łódzkiej, a nawet na parkingu przy ul. Pomorskiej 83/85. Wydarzeniom towarzyszyły dyskusje i konferencje zorganizowane przez Instytut Europejski.
Michał Merczyński, który po raz ostatni był dyrektorem artystycznym FDCK, podkreślał ludyczny charakter przedsięwzięcia: „program spełnia trzy kryteria wielkiego wydarzenia: to święto sztuki, święto Łodzi i ogromny festyn.”
Plakat festiwalu
